Th: วันหนึ่งที่ตลาดนัดจตุจักร สักดาและน้องลักษณ์เดินจับมือกันไปท่ามกลางผู้คนที่แสนวุ่นวาย
En: One day at the Chatuchak Weekend Market, Sakda and his younger sister Laksan walked hand in hand through the bustling crowd.

Th: อากาศร้อนจัดรายล้อมไปด้วยร้านค้าเล็กใหญ่เรียงราย
En: The hot air enveloped them, and the market was filled with all kinds of shops, big and small.

Th: นี่ น้องลักษณ์ ฉันจะพาเธอไปดูอะไรที่ฉลาดน่าดู
En: Here, Laksan, I'll take you to see something interesting,

Th: สักดาเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มบนหน้า พาน้องลักษณ์เดินลัดเลาะผ่านฝูงชน
En: Sakda said with a smile on his face, leading his sister through the throngs of people.

Th: เมื่อพวกเขาเดินทะลุผ่านร้านเสื้อผ้าและร้านขายอาหาร เสียงหัวเราะของน้องลักษณ์ดังก้องไปทั่วตลาด
En: As they weaved through clothing and food stalls, Laksan's laughter echoed through the market.

Th: เธอชอบบรรยากาศที่นี่มาก
En: She loved the atmosphere there.

Th: สักดาและน้องลักษณ์มองดูของแปลกๆ มากมายโดยมีความสุขสุดๆ
En: Sakda and Laksan looked at many curious things and were very happy.

Th: แต่จู่ๆ สักดาก็หยุดกะทันหัน นี้...นี่มันฟรุ้ตอะไรกัน
En: But suddenly, Sakda stopped and exclaimed, What... what kind of fruit is this?

Th: เขาเอ่ยอย่างตื่นตะลึงในขณะที่ชี้ไปที่ลูกไม้ขนาดใหญ่ที่มีหนามอยู่ท่ามกลางร้านขายผลไม้
En: He pointed to a large fruit with spikes in the middle of a fruit stall.

Th: น้องลักษณ์เงยหน้าขึ้นแล้วค่อยๆ ปรากฏรอยยิ้ม นั่นมันทุเรียนนะ
En: Laksan looked up and smiled, That's a durian,

Th: เธอตอบด้วยเสียงหัวเราะเบาๆ แต่สักดาไม่ได้ยินเธอ
En: she answered with a light laugh, but Sakda didn't hear her.

Th: เขากำลังมองผลไม้น้ำหนักหนักมากๆ ที่มีหนามแหลมคม
En: He was staring at the heavy, sharp-spiked fruit.

Th: ทุเรียนไม่ใช่ นี่ต้องเป็น...เป็นฟรุ้ตต่างดาว!
En: It's not a durian, it must be... a starfruit!

Th: เขากรีดร้องออกมา แล้วสักดาก็วิ่งหนีทันที เหมือนกับว่าเขากำลังหนีจากสัตว์ประหลาด
En: He shouted and then immediately ran away, as if he were fleeing from a wild animal.

Th: น้องลักษณ์ยืนขำจนน้ำตาไหล หัวเราะอย่างเต็มที่ขณะที่เธอเรียกเขากลับมา
En: Laksan stood there, laughing until tears ran down her face, calling him back,

Th: สักดา กลับมาสิ! มันแค่ทุเรียนจริงๆ น่า!
En: Sakda, come back! It's just a durian, really!

Th: ในที่สุดสักดาก็หยุดวิ่งและหันกลับมาดูน้องลักษณ์ที่ยังคงหัวเราะอยู่
En: Eventually, Sakda stopped running and turned back to see Laksan still laughing.

Th: แล้วเขาก็เริ่มยิ้มอย่างอายๆ รู้สึกโง่เขลาที่เข้าใจผิด
En: Then he started to smile awkwardly, feeling foolish for misunderstanding.

Th: อ๋อ ทุเรียนสินะ
En: Oh, it's a durian,

Th: สักดากล่าวขณะที่เขากลับมาหาน้องลักษณ์
En: Sakda said as he went back to Laksan.

Th: ขอโทษที ฉันคงดูเป็นคนขี้กลัว
En: Sorry, I guess I'm a bit of a scaredy-cat.

Th: ไม่เป็นไรหรอก
En: It's okay,

Th: น้องลักษณ์ยังคงหัวเราะ
En: Laksan continued to laugh.

Th: เราไปชิมดีกว่า มันอร่อยจริงๆ นะ!
En: Let's try it; it's really delicious!

Th: แล้วพวกเขาก็ลองทุเรียนด้วยกัน
En: And they tried the durian together.

Th: สักดาได้ชิมรสชาติที่แปลกใหม่และอร่อยครั้งแรกในชีวิต
En: Sakda tasted the strange and delicious flavor for the first time in his life.

Th: เขาหัวเราะและยอมรับว่าอาจจะไม่ควรตัดสินใจเร็วเกินไป
En: He laughed and admitted that he shouldn't have made a hasty decision.

Th: วันที่เต็มไปด้วยความขำขันและการผจญภัยในตลาดจตุจักรจบลงด้วยรอยยิ้ม
En: The day full of laughter and adventure in Chatuchak market ended with smiles.

Th: ขอบคุณทุเรียน 'ฟรุ้ตต่างดาว' ที่ทำให้วันนี้ของพวกเขามีสีสันไม่รู้ลืม!
En: Thanks to the "starfruit" durian, the day was unforgettable for them!