Th: ในวันหนึ่งที่ตลาดนัดสวนจตุจักร เต็มไปด้วยผู้คนและเสียงหัวเราะ
En: One day at the Chatuchak Weekend Market, it was bustling with people and laughter.

Th: อานงเดินมาพร้อมกับเพื่อนสนิท ปรีชา และสมศักดิ์
En: Anong was walking with her close friends, Preecha and Somsak.

Th: “โอ้โฮ! คนเยอะจริงๆ” อานงว่าแล้วก็หัวเราะ
En: “Wow! So many people!” Anong exclaimed and laughed.

Th: ปรีชาและสมศักดิ์หันมายิ้มด้วยความสนุกสนาน
En: Preecha and Somsak turned and smiled with joy.

Th: พวกเขาเดินไปดูร้านเสื้อผ้า มีเสื้อสวย ๆ วางเรียงราย
En: They walked to look at the clothing stalls, where beautiful clothes were neatly displayed.

Th: “อานง ดูนั่นสิ!” ปรีชาชี้ไปที่ราวเสื้อที่มีป้ายลดราคา
En: “Anong, look at that!” Preecha pointed to a rack of clothes with a discount sign.

Th: “ลด 70%!” อานงตกใจและรีบเดินไปที่ราวเสื้อ
En: “70% off!” Anong was surprised and hurried over to the rack.

Th: อานงเลือกเสื้อหนึ่งตัวและไปถามราคากับพนักงานขาย
En: Anong picked out one shirt and went to ask the price from the salesperson.

Th: “โอเคค่ะ ตัวนี้เท่าไรคะ?” อานงถาม
En: “Okay, how much for this one?” Anong asked.

Th: พนักงานยิ้มแล้วก็บอก “1,500 บาทค่ะ”
En: The salesperson smiled and said, “1,500 baht.”

Th: “ลดแล้วหรอ?” อานงถาม
En: “Is that with the discount?” Anong asked.

Th: พนักงานยิ้มอีกครั้ง “ใช่ค่ะ นี่ราคาหลังลดแล้วค่ะ”
En: The salesperson smiled again, “Yes, this is the discounted price.”

Th: อานงคิดว่าราคานี้ยังสูงไป เธอจึงหันไปมองราวเสื้ออีกครั้ง
En: Anong thought the price was still too high, so she turned to look at the clothes rack again.

Th: เห็นป้ายบอกลดราคา 70% อีก เธอคิดว่าพนักงานคงเข้าใจผิด
En: She saw the 70% off sign and figured the salesperson had made a mistake.

Th: เธอจึงพูดว่า “ขอซื้อราวนี้ทั้งหมดได้ไหมคะ?”
En: She then said, “Can I buy this entire rack?”

Th: พนักงานยิ้มให้แล้วก็พยักหน้า “ได้ค่ะ”
En: The salesperson smiled and nodded, “Yes, you can.”

Th: อานงคิดว่าราคาทั้งราวคงไม่แพง แต่เมื่อเธอพูดแล้วเธอจึงตัดสินใจซื้อ
En: Anong thought the price for the whole rack wouldn’t be too expensive, but since she said it, she decided to proceed with the purchase.

Th: เมื่อถึงเคาน์เตอร์จ่ายเงิน ปรากฏว่าราคาทั้งราวเสื้อคือ 30,000 บาท!
En: When she got to the checkout counter, it turned out the price for the entire clothing rack was 30,000 baht!

Th: อานงตกใจแล้วพูดว่า “เฮ้ย! ฉันคิดว่าซื้อแค่ตัวเดียว!”
En: Anong was shocked and said, “Whoa! I thought I was buying just one!”

Th: ปรีชาและสมศักดิ์หัวเราะ “อานง! เธอซื้อมาทั้งราวแล้ว!”
En: Preecha and Somsak laughed, “Anong! You bought the whole rack!”

Th: “ทำยังไงดี?” อานงถาม
En: “What should I do?” Anong asked.

Th: ปรีชาแนะนำ “ลองคุยกับพนักงานดูอีกครั้งสิ”
En: Preecha suggested, “Try talking to the salesperson again.”

Th: อานงจึงกลับไปหาพนักงาน
En: So Anong went back to the salesperson.

Th: “ขอโทษนะคะ พอจะคืนได้ไหมคะ? ฉันคิดว่าราคาที่เห็นเป็นราคาของทั้งหมด”
En: “Excuse me, can I return these? I thought the price was for everything.”

Th: พนักงานยิ้มและพูด “เข้าใจแล้วค่ะ ไม่เป็นไร คืนได้นะคะ
En: The salesperson smiled and said, “I understand, it’s okay, you can return them.

Th: แต่ถ้าคุณยังสนใจ ซื้อเฉพาะตัวเดียวได้ค่ะ”
En: But if you’re still interested, you can buy just the one.”

Th: อานงโล่งใจ “ขอบคุณค่ะ ฉันจะซื้อเฉพาะตัวเดียว”
En: Anong was relieved, “Thank you, I’ll just buy the one.”

Th: ในที่สุด อานงซื้อเสื้อที่ชอบเพียงตัวเดียวและไม่ได้เสียเงินเป็นหมื่น
En: In the end, Anong bought only the one shirt she liked and didn’t spend tens of thousands.

Th: เธอกลับมาหาเพื่อนพร้อมรอยยิ้ม
En: She returned to her friends with a smile.

Th: “ได้เสื้อกลับบ้าน พร้อมเรื่องเล่าที่ฮาด้วย!” สมศักดิ์หัวเราะ
En: “Got the shirt and a funny story too!” Somsak laughed.

Th: ทั้งสามเดินไปเที่ยวต่อที่ตลาดนัดสวนจตุจักร พร้อมบันทึกความทรงจำและเสียงหัวเราะไว้ในใจ
En: The three continued to explore the Chatuchak Weekend Market, cherishing the memories and laughter in their hearts.