Nl: Vondelpark was stil die ochtend.
En: Vondelpark was quiet that morning.

Nl: De zon scheen door de bomen.
En: The sun shone through the trees.

Nl: Sophie liep rustig.
En: Sophie strolled calmly.

Nl: Ze hield van de frisse lucht.
En: She loved the fresh air.

Nl: Bram rende langs haar.
En: Bram ran past her.

Nl: Hij jogde elke ochtend.
En: He jogged every morning.

Nl: Plots stopte hij.
En: Suddenly, he stopped.

Nl: “Wat is er, Bram?” vroeg Sophie.
En: “What’s wrong, Bram?” Sophie asked.

Nl: Bram hield zijn borst vast.
En: Bram clutched his chest.

Nl: Zijn gezicht was bleek.
En: His face was pale.

Nl: “Ik heb pijn,” zei hij zacht.
En: “I’m in pain,” he said softly.

Nl: Hij kneep zijn ogen dicht van de pijn.
En: He squinted his eyes from the pain.

Nl: Sophie raakte in paniek.
En: Sophie panicked.

Nl: “We moeten hulp halen!” Haar handen trilden.
En: “We need to get help!” Her hands trembled.

Nl: Ze keek om zich heen.
En: She looked around.

Nl: Ze zag een groepje mensen verderop.
En: She saw a group of people further away.

Nl: Ze rende naar hen toe.
En: She ran towards them.

Nl: “Help!
En: “Help!

Nl: Mijn vriend heeft pijn!” schreeuwde ze.
En: My friend is in pain!” she shouted.

Nl: Een man met een fiets kwam snel dichterbij.
En: A man with a bike quickly came closer.

Nl: “Wat is er gebeurd?” vroeg de man.
En: “What happened?” the man asked.

Nl: “Hij heeft pijn in zijn borst,” zei Sophie, nu nog angstiger.
En: “He has chest pain,” Sophie said, now even more anxious.

Nl: De man pakte zijn telefoon.
En: The man took out his phone.

Nl: “Ik bel de ambulance.” Hij sprak rustig en kalm.
En: “I’ll call an ambulance.” He spoke calmly and reassuringly.

Nl: Sophie voelde zich een beetje opgelucht.
En: Sophie felt a bit relieved.

Nl: Bram zat op het gras.
En: Bram sat on the grass.

Nl: Zijn ademhaling was zwaar.
En: His breathing was heavy.

Nl: De man knielde naast hem neer.
En: The man knelt next to him.

Nl: “Blijf rustig,” zei hij.
En: “Stay calm,” he said.

Nl: “De hulp is onderweg.” Bram knikte zwakjes.
En: “Help is on the way.” Bram nodded weakly.

Nl: De sirenes klonken snel door het park.
En: The sirens echoed quickly through the park.

Nl: De ambulance kwam aan.
En: The ambulance arrived.

Nl: Twee paramedici stapten uit.
En: Two paramedics got out.

Nl: Ze liepen snel naar Bram.
En: They quickly walked to Bram.

Nl: Ze stelden vragen en controleerden zijn toestand.
En: They asked questions and checked his condition.

Nl: “We moeten hem naar het ziekenhuis brengen,” zei een van hen.
En: “We need to take him to the hospital,” one of them said.

Nl: Sophie voelde haar ogen branden van tranen.
En: Sophie felt her eyes sting with tears.

Nl: Ze wilde sterk blijven voor Bram.
En: She wanted to stay strong for Bram.

Nl: Bram werd op een brancard gelegd.
En: Bram was placed on a stretcher.

Nl: Sophie hield zijn hand vast.
En: Sophie held his hand.

Nl: “Alles komt goed,” fluisterde ze.
En: “Everything will be okay,” she whispered.

Nl: Bram knikte en probeerde te glimlachen.
En: Bram nodded and tried to smile.

Nl: De ambulance reed snel weg.
En: The ambulance drove away quickly.

Nl: Sophie bleef alleen staan.
En: Sophie stood alone.

Nl: Ze keek hoe de wagen verdween.
En: She watched as the vehicle disappeared.

Nl: Haar gedachten waren bij Bram.
En: Her thoughts were with Bram.

Nl: Later die dag kreeg Sophie een telefoontje.
En: Later that day, Sophie received a phone call.

Nl: Het was een dokter.
En: It was a doctor.

Nl: “Bram zal het goed maken,” zei de dokter.
En: “Bram will be okay,” the doctor said.

Nl: “Hij had een hartaanval, maar we hebben hem op tijd behandeld.”

Sophie zuchtte van opluchting.
En: “He had a heart attack, but we treated him in time.”

Sophie sighed with relief.

Nl: Ze bedankte de dokter en hing op.
En: She thanked the doctor and hung up.

Nl: Ze voelde de zon op haar gezicht.
En: She felt the sun on her face.

Nl: Ze dacht aan de rustige morgen in Vondelpark.
En: She thought of the quiet morning in Vondelpark.

Nl: De volgende ochtend ging ze terug naar het park.
En: The next morning, she returned to the park.

Nl: Ze liep langzaam en dacht aan Bram.
En: She walked slowly and thought of Bram.

Nl: De herinnering aan zijn pijn bleef in haar gedachten, maar ze wist nu dat alles goed zou komen.
En: The memory of his pain stayed in her thoughts, but she now knew everything would be alright.

Nl: Een week later liep Sophie weer in het park.
En: A week later, Sophie walked in the park again.

Nl: Dit keer was Bram bij haar.
En: This time, Bram was with her.

Nl: Ze genoten van de frisse lucht.
En: They enjoyed the fresh air.

Nl: Ze hielden elkaars hand vast.
En: They held each other’s hand.

Nl: Ze keken naar de bomen en voelden zich dankbaar.
En: They looked at the trees and felt grateful.

Nl: Het park leek nu nog mooier.
En: The park seemed even more beautiful now.

Nl: Het was een nieuwe dag, vol hoop en gezondheid.
En: It was a new day, full of hope and health.

Nl: Zo eindigde hun avontuur, en elke dag was een geschenk.
En: Their adventure ended, and every day was a gift.