Th: วันหนึ่งที่ตลาดนัดจตุจักรที่พลุกพล่าน ท่ามกลางแผงลอยมากมายที่ขายของตั้งแต่เสื้อผ้าไปจนถึงของเก่า มีชายชื่อสมชายที่มากับเพื่อนสองคน นารีและสมบัติ เพื่อชมสินค้าและหาของที่ดีในราคาถูก
En: One day at the bustling Chatuchak Weekend Market, amidst the myriad of stalls selling everything from clothes to antiques, there was a man named Somchai who came with two friends, Nari and Sombat, to admire the goods and find good deals.

Th: สมชายเป็นคนช่างเจรจา และเขามักจะพยายามต่อรองราคากับพ่อค้าแม่ค้าทุกครั้งเมื่อเขาอยากได้ของ
En: Somchai was a skilled negotiator and would always try to haggle with the vendors whenever he wanted something.

Th: เขาเดินผ่านแผงของพวกเขาอย่างตื่นเต้น ตาค้างไปที่ชิ้นส่วนของหม้อดินโบราณที่เขาชื่นชอบ สมชายหันไปทางแม่ค้าและยิ้มกว้าง "ผมชอบหม้อดินชิ้นนี้มากเลยครับ แต่ราคา... เอ่อ... มีแพงไปหน่อยนะครับ"
En: He walked through their stalls excitedly, his eyes drawn to a piece of ancient pottery that he admired. Somchai turned to the vendor and smiled widely, "I really like this pottery, but the price... umm... it's a bit high."

Th: แม่ค้าที่ชื่อนารีเมื่อได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจและมองสิ่งของของเธอ หน้าตาที่แสดงออกอย่างไม่พอใจของเธอทำให้ทั้งนารีและสมบัติสบถอย่างอึดอัดใจ
En: Upon hearing this, the vendor named Nari let out a sigh and looked at her wares. Her displeased expression made both Nari and Sombat feel uneasy.

Th: สมชายเห็นท่าทางของแม่ค้าและรีบพูด "ผมขอโทษครับ ผมไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรเลย ผมแค่อยากจะช่วยคุยเรื่องราคาให้เหมาะสมกับสภาพของหม้อดินครับ"
En: Seeing the reaction of the vendor, Somchai quickly said, "I'm sorry, I didn't mean to offend in any way. I just wanted to discuss the price to make it fair for the condition of the pottery."

Th: แม่ค้ายังคงมองสมชายอย่างหนักใจ แต่แล้วเธอก็ค่อยๆ คลายอาการทุกข์ใจ เธอตอบสมชายด้วยน้ำเสียงอ่อนลงว่า "คุณอาจจะไม่รู้ แต่หม้อดินชิ้นนี้มันเป็นมรดกที่ครอบครัวของฉันเก็บไว้มาหลายรุ่นแล้ว ดังนั้นมันจึงมีค่ามากกว่าราคาที่ตั้งอยู่"
En: The vendor continued to look at Somchai with a heavy heart, but then she slowly began to ease her distress. She replied to Somchai in a softer tone, "You may not know, but this pottery is a family heirloom that has been passed down for many generations. Therefore, it is worth more than the price I've set."

Th: สมชายฟังแล้วก็เข้าใจ พร้อมกับนำนาฬิกาข้อมือที่เป็นที่รักของเขาออกมา "ถ้างั้นขอแลกด้วยนาฬิกาของผมได้ไหมครับ? นี่เป็นนาฬิกาที่ผมได้จากพ่อ แต่ผมมองว่าหม้อดินของคุณมีค่ามากกว่านาฬิกาของผมมาก"
En: Somchai understood and then took out his beloved wristwatch. "In that case, can I exchange it with my watch? This is a watch I received from my father, but I believe your pottery is worth much more than my watch."

Th: แม่ค้ามองอย่างประหลาดใจแล้วยิ้ม "ข้อเสนอที่น่าสนใจค่ะ ได้เลย แลกกัน"
En: The vendor looked surprised and smiled, "That's an interesting offer. Deal, let's exchange."

Th: สมชายจึงแลกนาฬิกากับหม้อดินทันทีและทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส สมชายได้ของที่มีคุณค่าในใจ แม่ค้าก็ได้นาฬิกาที่เธอจะสามารถนำไปขายได้ราคาดี และที่สำคัญทุกคนได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของการคุยกันด้วยความเข้าใจและการเคารพผู้อื่น
En: Somchai then immediately exchanged the watch for the pottery, and everyone smiled brightly. Somchai got something of great value to him, the vendor got a watch she could sell for a good price, and most importantly, everyone learned the importance of communicating with understanding and respecting others.

Th: ในท้ายที่สุด พวกเขาเดินออกจากตลาดนัดจตุจักรด้วยความประทับใจและของที่ระลึกที่ทำให้พวกเขานึกถึงการผจญภัยในวันนั้นได้อย่างแสนจะคิดถึง.
En: In the end, they walked out of Chatuchak Weekend Market with a sense of fulfillment and the mementos that would remind them of the memorable adventure they had that day.